Η ζωή είναι ένας στόχος που για να τον πετύχεις θα βιώσεις παράπλευρες απώλειες.Ναι.Ίσως είναι έτσι.Όμως γιατί να χρειάζεται να είναι έτσι;Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ο στόχος κάθε ανθρώπου είναι να φτάσει στο σημείο να ζει.Όχι απλά να είναι ζωντανός.Αυτό έστω υποσυνείδητα ή αλλοιωμένα.Όμως η πλειοψηφία των μυρμηγκιών εκεί έξω επιλέγει λάθος τρόπο να το πετύχει αυτό.Με λεφτά, αναγνώριση, επιτυχία.Καλά όλα αυτά.Η ειρωνεία είναι ότι δεν τα αξίζουν.Με ένα δολάριο αγοράζεις εύκολα ότι υπάρχει μέσα τους.Κ έτσι η παράπλευρη απώλεια γίνεται η απώλεια της ίδιας τους της ζωής.
Ενώ η ομορφιά..Το να είσαι ανοιχτός σ αυτή που τόσο απλόχερα απλώνεται γύρω σου..Το συναίσθημα του να γυρίζεις επιτέλους σπίτι.Να πανηγυρίζεις για μια άσκοπη νίκη.Η αίσθηση του να είσαι τόσο μικρός ή τόσο μεγάλος..Ναι...Τότε ζεις.Χωρίς παράπλευρες απώλειες..