Πόσο περήφανος μπορεί να νιώθει ένας άνθρωπος που δεν ακούει;
Και πόσο απογοητευμένος να είμαι εγώ που φωνάζω; Φωνάζω και το μόνο που αντικρίζω είναι γυρισμένες πλάτες. "Αν δε θέλουν να σ ακούσουν τίναξε τη σκόνη από τα πόδια σου και φύγε". Πώς όμως όταν ότι βλέπω είναι ότι έχω; Γι αυτά που βλέπω φωνάζω. Βαρέθηκα όμως και φωνάζω πλέον εκεί που κάθονται να με ακούσουν. Σ εκείνο το μέρος το δικό μου. Όπου κάθε πράξη καλή ή κακή έχει τις συνέπειες της. Για τους άλλους η καλύτερη μοίρα είναι μια θάλασσα που κροταλίζει. Γι αυτούς θα ναι να βρίσκονται στο βυθό της και μια μονότονη βοή να γεμίζει τ αυτιά τους. Εμείς όμως θα είμαστε γοργόνες. Για να βουτάμε στην αμαρτία της και να κοροϊδεύουμε τους αμαρτωλούς. Και όποτε σιχαινόμαστε να βγαίνουμε στα βράχια και να κοιτάμε τ άστρα..